ශ‍්‍රී ලංකාව යනු 75% ක් පමණ බෞද්ධයන් වෙසෙන, අබෞද්ධ රටක් යැයි මා හැදින්වූවොත් එහි කිසිදු වරදක් නැතැයි මට සිතේ. මක් නිසාද යත්, අප රටේ වෙසෙන බොහෝ බෞද්ධයන් උපතින් බෞද්ධයන් මිස, ක‍්‍රියාවෙන් හෝ හැසිරීමෙන් හෝ ආධ්‍යාත්මික ව හෝ බෞද්ධ නොවන බැවිනි. එහෙත් බුද්ධ දර්ශනය හා බුද්ධ වචනය විකෘති කර ඇති සමාජයක, බුදුදහම යම් යම් අයගේ පැවැත්ම තකා අලෙවිකර ඇති සමාජයක, මෙවැනි ලිපියකින් කළහැකි බලපෑම ද ඉතාමත් ම අල්ප ය.
මෙහි දී නිර්මාංස ආහාර පිළිබද බෞද්ධ මතය හා එය වර්තමානයේ ජීවත් වන ඇතැම් භික්ෂූන් වහන්සේලා හා මාංස භක්ෂකයන් විසින් පුරෝකතනය කරන විසංවාදී ආකාරයන් කිහිපයක් පිළිබද අදහස් විග‍්‍රහ කිරීම අපේ බලාපොරොත්තුව යි. තවද, එම සැබෑ බෞද්ධ මතය තහවුරු කිරීමට ඉදිරිපත් කල හැකි විද්‍යාත්මක සාධක කිහිපයක් ගැන ද මෙහිලා සඳහන් කරනු කැමැත්තෙමි. එමෙන් ම, අවසාන වශයෙන් නිර්මාංස ආහාර පුරුදු, යහපත් ශරීර සෞඛ්‍යයට බලපාන ආකාරය පිළිබද කෙටියෙන් පැහැදිලි කිරීම මෙම ලිපියෙහි මූලික අරමුණ වේ.
බුද්ධ දර්ශනයෙහි ප‍්‍රධානම වැදගත්කම නම්, එය කියවා අවබෝධ කරගත යුතු වීම යි. ඉන්පසු එය ප‍්‍රායෝගික ව ප‍්‍රගුණ ^practice& කළ යුතු ය. එය කටපාඩම් කළ පමණින්, කෙනෙකු බුද්ධ දර්ශනය දන්නෙක් නොවේ. තවද හෙතෙම බෞද්ධයෙක් ද නොවේ. සිල්වත් භික්ෂූන් වහන්සේලාට ගෞරවය පළමු ව පුද කොට පැවසිය යුතු සත්‍යයක් ඇත. එනම්, අප රටේ සිටින ඇතැම් හාමුදුරුවන් වහන්සේලා පවා බුදුදහම ප‍්‍රායෝගිකව ප‍්‍රගුණ කර නැත. උන්වහන්සේලා කට පාඩමින් දහම් කරුණු ඉදිරිපත් කිරීමට සමත් ය. එහෙත්, “බුදුන්වහන්සේ” යනු කවරෙක් ද කියාවත් හරිහැටි නො දනිති. මෙවන් වකවානුවක මිෂනාරීන් විසින් ව්‍යවහාරික බෞද්ධ ජනතාව අන්‍යාගම්වලට හැරවීම කිසිදු පුදුමයක් නොවේ. ව්‍යවහාරික බෞද්ධ ජනතාව පමණක් නොව, ඇතැම් භික්ෂුන් වහන්සේලා පවා අන්‍යාගම් වලට හැරවීම වර්තමානයේ ඉතාමත් ම පහසු කටයුත්තකි.
බුදුදහම අවබෝධකර ගැනීමට නම්, ත‍්‍රිපිටකය පරිශීලනය කළ යුතු ම ය. තවද එය නිදහස් මනසකින් යුතුව, තර්කානුකූල බුද්ධියකින් යුතු ව කළ යුතු ය. මක් නිසාද යත්, එය ද බුදුන්වහන්සේ ගේ පිරිනිවණින් වසර 600 කට පමණ පසු ග‍්‍රන්ථාරූඪ කල නිසාවෙනි. වසර 2010 වන විටදී, ලොව විද්‍යාව දියුණුවේ ඉහලම තලයකට පැමිණ තිබුණ ද, මීට වසර 2500 කට ඉහත විසූ බුදුන්වහන්සේ, මෙම දියුණු විද්‍යාවට වඩා බොහෝ ගැඹුරු හා නිවැරදි දෑ ගැන පවසා ඇත. එමෙන් ම මෙම විද්‍යාවේ ද බොහෝ ක්ෂේත‍්‍රවල අඩිතාලම බුදුදහමෙන් පෝෂණය වී ඇති බව ද, නොබියව පැවසිය හැකි ය. එහෙත් අවාසනාවට මෙවන් ශ්‍රේෂ්ඨ දර්ශනයක් විනාශකිරීම, අප රටේ බෞද්ධයන් යැයි කියාගන්නාවූ පිරිස විසින්, ශීඝ‍්‍රයෙන් කරගෙන යනු ලැබේ. අතිපූජ්‍ය ගංගොඩවිල සෝම හිමියන් විසින්, මෙම ව්‍යසනය මීට වසර 20 කට පමණ ඉහතදී පෙන්වා දෙන ලදී. එහෙත් වර්තමානයේ මෙම ව්‍යසනය තව තවත් ශීඝ‍්‍රයෙන් කෙරීගෙන යන බව අපට පෙනේ.
අප රටේ ජීවත්වන ඇතැම් මාංස භක්ෂකයෝ, නිර්මාංස ආහාර පිළිබද බෞද්ධ මතය මෙසේ පුරෝකතනය කරති. බුදුන් වහන්සේ පවා මස් මාංස අනුභවය අනුමත කොට ඇතැයි ඔවුහු පවසති. ඒ උන්වහන්සේ විසින් දේශනාකොට ඇති ත‍්‍රිකෝටික පාරිශුද්ධ මාංසය ගැන වැරදි අර්ථකතන කරමිනි. උන්වහන්සේ සූත‍්‍ර පිටකයෙහි ත‍්‍රිකෝටික පාරිශුද්ධ මාංසය අනුමත කොට ඇත.
“ත‍්‍රිකෝටික පාරිශුද්ධ මාංසය” හඳුනාගන්නේ මෙසේ ය.
1. ඔබ වෙනුවෙන් මැරූ බව නොදුටුවෙහි ද?
2. ඔබ වෙනුවෙන් මැරූ බව නොඇසුවෙහි ද?
3. ඔබ වෙනුවෙන් මැරූ බවට සැකයක් නැති ද?
මේ තුන් ආකාරයෙන් නිදහස් වු මස් මාළු ත‍්‍රිකෝටික පාරිශුද්ධ මාංසය වේ.
ඇතැම් මාංස භක්ෂකයෝ ඉහතින් දැක්වූ කරුණු අනුව, වෙළද පොලෙහි තබා ඇති මස් - මාළු එම කරුණු තුනෙන් ම නිදොස් වූ ඒවා බව පවසති. එබැවින්, එය මිලට ගැනීම හා ආහාරයට ගැනීම පවක් නොවන්නේ ම ය, යනුවෙන් ඔවුහු විග‍්‍රහ කරති. එහෙත්, මෙම ප‍්‍රකාශනය මහා පුදුමසහගත එකක් ලෙස මට හැගේ. මක් නිසාද යත්, මෙම තුන්වන කාරණය වන, “ඔබ වෙනුවෙන් මැරූ බවට සැකයක් නැතිද?” යන්න අපට ප‍්‍රත්‍යක්ෂ වනුයේ කෙසේ ද? අප රටේ වෙසෙන සියලූ දෙනාට ම මෙම තර්කය යටතේ වෙළද පොලෙන් මිලට ගෙන, මස් - මාළු අනුභව කළ හැකි ය. එහෙත් වෙළද පොලෙහි තබා ඇති මස් - මාළු, මරා ඇත්තේ අප වෙනුවෙන් නොවේ නම්, කවුරුන් වෙනුවෙන් ද? මෙම මස් - මාළු, මරා ඇත්තේ සමහරවිට ඉන්දියාවේ වෙසෙනවුන් වෙනුවෙන් හෝ ලෝකයේ වෙනත් රටක වෙසෙන අය වෙනුවෙන් විය හැකි ද? නොඑසේ නම්, මස් වෙළෙන්දන් විසින් එම සතුන් දුකින් ගලවා ගැනීමේ අරමුණින් මරන ලද ද? එසේත් නොමැති නම්, බටහිර රටවල වෙසෙන ඇතැමුන් විසින් විනෝදයට සතුන් දඩයම් කරනවා සේ, මෙම මස් වෙළෙන්දන් එම සතුන් මැරුවා යැයි අපේ එම මාංස භක්ෂකයන් සිතනවා දැයි මම නොදනිමි.
මෙවැනි බොළද කියමන් ගැන මම අතිශයින් කණගාටු වෙමි. මෙහි අවාසනාවන්තම තත්ත්වය ඇතැම් භික්ෂුන් වහන්සේලා පවා මෙලෙස අර්ථ කථන ඉදිරිපත් කරනු ලැබීම යි. කෙනෙකු මස් මාළු අනුභව කරන්නේ නම්, එය වෙනම ම කරුණකි. එලෙස ම, කෙනෙකු මස් මාළු අනුභව නොකරන්නේ නම්, එයද තවත් කතාවකි. කිසියම් පුද්ගලයකු මස් මාළු කන හෝ නොකන එක මත, ඔහු හෝ ඇය හොඳ හෝ නරක කෙනෙකු හැටියට, හැදින්වීම සුදුසු නොවේ. මම කිසිවකුට මස් මාළු අනුභව කරන්න හෝ නොකරන්න යැයි නොකියමි.
එහෙත් අප විසින් අවබෝධකරගත යුතු එක් කරුණක් ඇත, එනම්, වෙළද පොලෙහි තබා ඇති සියලූ ම අහිංසක සතුන්ගේ, මස් - මාළු අප වෙනුවෙන් මරන ලද ඒවා බව ය. අපගේ කෑදරකම පිරිමසා, මුදල් ඉපැයීමේ අරමුණින් මස් වෙළෙන්දෝ සේවයෙහි යොදා ඇති මස් මරන්නන් විසින් මෙම අහිංසක සතුන් විනාශ කරති. එහෙව් විනා, එම ඝාතනවලට වෙනත් කිසිදු හේතුවක් නොමැත. එය එසේ නොවේ යැයි කීමට, එම මාංස භක්ෂකයන්ට කිසිදු තර්කයක් ඉදිරිපත් කළ නොහැකි ය. මෙවැනි අවස්ථා විස්තර කිරීමට අපගේ සිංහල භාෂාවේ හොඳ උපහැරණ ඇත. “කන්න ඕනෑවුණාම, කබරයත් තලගොයා කරනවා” යනු ඉන් එක් කියමනකි.
බුදුන්වහන්සේ යනු අතිඋත්තරීතර ශාස්තෘවරයෙකි. උන්වහන්සේගේ දහම, අනෙකුත් ප‍්‍රාථමික ආගම්වලට ඉහලින් පවතිනුයේ, නිරපේක්ෂ සත්‍යය ගැන කථාකරන නිසා පමණක් නොව, විශේෂයෙන් ම සත්ත්ව කරුණාවෙන් පරිපූර්ණ, ලොව සැමට ජීවත් වීමට සමාන අයිතියක් ඇතැයි පවසන පිරිසිදු දහමක් නිසා ය. බුදුන්වහන්සේ පෙරුම් පුරා බුදුවුණු පසු කරන ලද පළමු ක‍්‍රියාව වනුයේ, තමාට සෙවන දුන් ගස දෙස ඇසිපිය නොහෙලා බලා සිටීම යි. එයින් උන්වහන්සේ අපට ඉගැන්වූ පාඩම නම්, ගහ කොළ සතා සීපාවාට පවා ගෞරවය කිරීම සහ කළගුණ සැලකීම යි. එසේ කරන ලද උන් වහන්සේ කිසිම දිනක සත්ත්ව කොටස් නොවැළදු බවට මට ස්ථීර විශ්වාසයක් ඇත. මෙම ලිපිය කියවන, බුදුන්වහන්සේ යනු කවුරුන්දැයි හරි හැටි හඳුනන, ඔබට ද එය විශ්වාස බැව් මම දනිමි. සූකර මද්දව යනු පොළොව යට හට ගන්නා, ඉතා මෙලෙක් හතු වර්ගයක් විනා, ඌරුමස් නොවන බව නිදහස් මනසක් ඇති, පාළි භාෂාව ගැන හරි අවබෝධයක් ඇති, බුදුන්වහන්සේ යනු කවරෙක් දැ යි හදුනන්නෝ දනිති.
ත‍්‍රිකෝටික පාරිශුද්ධ මාංසය අනුව, ස්වාභාවික ලෙස මැරී සිටින සතකු අනුභව කිරීමේ වරදක් නැත. එහෙත් අප දන්නාවූ බුදුන්වහන්සේ නම් මහා දාර්ශනිකයා සත්ත්ව මළකුණු වළදන්න යැයි නොකියන බව මගේ පූර්ණ විශ්වාසය යි. බුදුන්වහන්සේ අතිඋත්තම ශාස්තෘවරයකු වන්නේ ඒ නිසා ම ය. විද්‍යාව අනුව මස් මාංස අනුභවය නිසා වැළදිය හැකි රෝග විශාල සංඛ්‍යාවක් ඇත. තවත් බොහෝ රෝග තත්ත්වයන්, උත්සන්න වීමට මේවා හේතු වෙයි. ලොව මෙතෙක් බිහිවූ ශ්‍රේෂ්ඨතම දාර්ශනිකයා, විද්‍යාඥයා සහ ශාස්තෘවරයා වන බුදුන්වහන්සේ මෙලෙස මස් මාංස අනුභව කරන්න යැයි නොකියූ බව උන්වහන්සේගේ දර්ශනය හැදෑරූ අය දනිති.
අනෙක් කරුණ බුදුන්වහන්සේගේ පිරිනිවනින් පසු වසර 600 කට පමණ පසු ලියැවී ඇති ත‍්‍රිපිටකයේත් යම් යම් අඩුපාඩුකම් හෝ සාහිත්‍යය අන්තර්ගත වී තිබිය හැකි වීම යි. එහෙත් බුදුන්වහන්සේ නැමැති ශ්‍රේෂ්ඨ ශාස්තෘවරයා විසින් වදාල අනෙකුත් දහම් කරුණු සමඟ සන්සන්දනය කොට ඒවා අවබෝධකොට ගන්න යැයි මාංසාහාරයට පක්ෂව කතා කරන භික්ෂූන් වහන්සේලාගෙන් ඉල්ලා සිටිමි. ත‍්‍රිපිටකයෙහි කිසිදු තැනක බුදුන්වහන්සේ මස් මාළු වළදන්න යැයි පවසා නැත. එමෙන් ම මස් මාළු වළදන්න එපා යැයි දැඩි නීතිරීති පනවා ද නොමැත. එහෙත් නිරවුල් මනසක් ඇති පුද්ගලයකුට, ත‍්‍රිපිටකය කියවා තමන් කළ යුත්තේ කුමක්දැයි අවබෝධකර ගැනීම එතරම් අපහසු නැත. නිවන අවබෝධකොට ගැනීම ඉතාමත් ම සංකීර්ණ ය. එහෙත් විනය පිටකය හා සූත‍්‍ර පිටකය අවබෝධකර ගැනීම අපහසු නැත. ඒ සඳහා තරමක හෝ විද්‍යාත්මක ඤාණයක් ද තිබිය යුතු බව මගේ වැටහීම යි.
සමහර මාංස භක්ෂකයෝ, ජාතක කතාවලින්ද නිදසුන් ඉදිරිපත් කොට ඔවුන් කරන ක‍්‍රියාව සාධාරණය කරති. එහෙත් ඔවුන්, ජාතක කතා යනු හුදෙක් ම සාහිත්‍යය බව නොදැන සිටීම ද පුදුමයට කරුණක් නොවේ. මේවාට විරුද්ධ අවස්ථාවක්, සංයුක්ත නිකායේ ඇති අනමතග්ග සූත‍්‍ර දේශනාවේ දී බුදුන්වහන්සේ විසින් දේශනාකොට ඇත. “මහණෙනි, සසර ගමන් කරන තෘෂ්ණාවෙන් බැදී ගිය මේ සත්ත්වයන්ගේ, මුල මෙතැන ය, අග මෙතැන ය කියා පැනවීමෙක් නැත. ...... මහණෙනි, අහස දියගොඩ වසන මේ සත්ත්ව ප‍්‍රජාව අතුරින්, තොපට පෙර භවයක මවක්, පියෙක්, සහෝදරයෙක්, සහෝදරියක්, දුවෙක්, පුතෙක්, නොවූ කිසියම් සතෙක් මෙහි ඇත්තේ නැත. මේ එකම එක සතෙක් පමණක්, “මව්” වූ වාර ගණන සසදන්නේ නම්, ඒ මවගෙන් පමණක් පානය කළ කිරිවල සීමාව, මේ සත් සමුදුරේ ජලකද ඉක්මවා යන්නේ ය....”
මෙලෙස පැවසූ අපගේ ශ්‍රේෂ්ඨ ශාස්තෘවරයන් වහන්සේ, තමාගේ යම් භවයක, මව, පියා, සහෝදරයා, සහෝදරිය, දුව, පුතා මරාගෙන කන්න යයි වදාරත් ද? නැතහොත්, මැරී සිටිය හොත් කන්න යයි වදාරත් ද? නො එසේ නම්, වෙනත් කවරකු හෝ වෙනත් අරමුණකින් මරා (ත‍්‍රිකෝටික පාරිශුද්ධ මාංසයක් ලෙසින් දානයට පිළිගැන්වුව හොත් වළදන්න යැයි වදාරත් ද? එහෙත්, බුදුහාමුදුරුවෝ කවරදාකවත් එහෙම නොකියන සේක. මෙපමණක්ද නොවේ, ත‍්‍රිපිටකයෙහි ,පාණාතිපාතා වේරමණී, ශික්ෂාපදය, බුද්ධ ශාසනයට ඇතුළුවීමේ පළමු දොරටුව යි. එය විවෘත කොට නොගත්තේ නම්, ශාසනයෙන් ම පිටුවහල් විය හැකි ය. මස් මාළු ගුණ වර්ණනා කිරීම සම්මා වායාමය නොවේ යැයි උන්වහන්සේ පවසා ඇත.
මේ සියල්ල පසෙක තබා අප භාවනා කරන ආකාරය, එසේත් නොමැති නම් අප හාමුදුරුවන් වහන්සේලා විසින් බැතිමතුන්ව භාවනා කිරීමට යොමු කරවන ආකාරය මෙනෙහි කරමු. ඒ ,සියලූ සත්ත්වයෝ නිදුක් වෙත්වා, යන්න පවසමිනි. මෙසේ පවසා අපට මාළු, කුකුල් මස්, හරක් මස්, ඌරු මස්, එළු මස්, ..... ආහාරයට ගත හැකි ද? මස් මාළු වළදමින් අපට මෛත‍්‍රිය ප‍්‍රගුණ කල හැකි ද? එසේත් නොමැති නම්, කුකුල් මස් ආහාරයට ගෙන භාවනා කරන විට, අපට, කුකුලා හැර අනෙක් සියලූ සත්ත්වයෝ නිදුක් වෙත්වා, යන්න පැවසීමට හැකි ය. මෙම ලිපිය කියවන පාඨක ඔබගෙන් ම විසින් කරනු ලබන එකම එක ඉල්ලීමක් ඇත. එනම් සැබෑ ලෝකයෙහි ජීවත්වන්න. සිහින ලෝකවල ජීවත් නොවන්න. තමන් ව මුළාකර නොගන්න. අප සියලූ දෙනා අතින් යම් යම් වැරදි සිදුවේ. මා අතින් ද ඕනෑතරම් වැරදි සිදුවිය හැකි ය. සමහර වැරදි අප දැනුවත් ව සිදුවන අතර, තවත් සමහරක් අප නො දැනුවත්ව සිදුවේ. අපි ඒවා හදාගන්න උත්සාහ කරමු. එහෙත් එම වැරදි සාධාරණය කිරීමට බුදුදහම පාවා නොදෙමු. අප අතින් සිදුවන වැරදි, පිළිගැනීමට තරම් අපි නිහතමානී වෙමු. ඉන්පසු අපි ඒවා හැකිතාක් දුරට හදාගන්නට උත්සහ කරමු.
නිර්මාංස ආහාර පිළිබද බෞද්ධ මතය තව දුරටත් ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා, මහායානයේ එන ලංකාවතාර සූත‍්‍රයෙන් ද යම් කොටසක් මම ඉදිරිපත් කරමි. එහි එන මාංසභක්ෂණ පරිවතයෙහි එක් තැනක, මහාමතී ආයුෂ්මතුනට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක. මාංස භක්ෂකයා නිදන්නේ දුකිනි. අවදි වන්නේ ද දුකිනි. පාපී වු සිහින දැකීමෙන් ඔහුගේ රෝමෝද්ගමනය වන්නේ ය. ඔහුට ශුන්‍යාගාරවල ජීවත් වීමට සිදුවන්නේ ය. හුදෙකලා ජීවිතයක් ගත කිරීමට සිදුවන්නේ ය. ඔහුගේ අධ්‍යාත්මය අමනුෂ්‍යයන්ගේ ග‍්‍රහණයට හසුවන්නේ ය. බොහෝ විට ඔහු බියෙන් තැති ගන්නේ ය. හේතුවක් නොදැන බියෙන් වෙවුලන්නේ ය. ........ ඔහුගේ ලේ නහර පණුවන්ගෙන් හා අපිරිසිදු සතුන්ගෙන් පිරී පවතින්නේ ය. කුෂ්ට රෝගවල නිධානයන් එහි ඇත්තේ ය. ......... ආර්යයන් විසින් පිළිකුල් කරන්නා වූ ද, බොහෝ පව් ගෙන එන්නා වූ ද, බොහෝ පිං ඉවතට ගෙන යන්නා වූ ද, ඍෂිවරුන් නොපිළිගන්වන ලද්දා වූ ද, සම්පූර්ණයෙන් ම නො සුදුසු වූ ද, මාංසයෙන් සහ රුධිරයෙන් සමන්විත වූ ආහාර අනුභව කරන්න යැයි මා මාගේ ශිෂ්‍යයනට කියන්නේ කෙසේ ද?
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ තව දුරටත් මෙසේ ද වදාළ සේක. මහාමතී ආයුෂ්මතුනි, මා විසින් අනුදන්නා ලද ආහාර ආර්යයන් විසින් සේවනය කරන ලද ඒවා ය. සියලූ පූර්ව ඍෂීන් විසින් අනුමත කරන ලද්දේ ය. එයට අයත් වන්නේ, සහල්, යව, ධාන්‍ය, බෝංචි, පරිප්පු යනාදියත්, ගිතෙල්, තෙල්, සකුරු, පැණි, උක් පැණි, රතු සීනි යනාදියත් ය. මේවායින් පිළියෙළ කර ගත් ආහාර හොඳ ය. මහාමතී ආයුෂ්මතුනි, අනාගතයේ දී පහල වන සමහර මෝඩ පුරුෂයන් විවිධ විකල්පනයන් නිසා නව විනය ශික්ෂාපද නිපදවනු ඇත. ........
අප මිතුරකු වන, ආහාර විද්‍යාඥ ආචාර්ය ජගත් වංශපාල මහතා නිතර පවසන අදහසක් මෙහි සඳහන් කරනු කැමැත්තෙමි. මක් නිසාද යත්, ඔහුගේ අදහස ඉහත සඳහන් නිර්මාංස ආහාර පිළිබද බෞද්ධ මතය විද්‍යාත්මකව ද තව දුරටත් සනාථ කරවන නිසාවෙනි. ඔහුගේ එම අදහස මෙසේ ය. ශ‍්‍රී ලංකාව ස්වයංපෝෂිත රටක් බැවින්, ශාකමය ආහාර බහුල ව පවතී. සාමාන්‍ය වැඩුණු පුරුෂයකුගේ නීරෝගිමත් දිවිපෙවෙත සඳහා කාබෝහයිඩ්‍රේට්, විටමින්, ඛනිජ ලවණ, ප්‍රෝටීන් සහ තන්තු අත්‍යවශ්‍ය වේ. මෙම ද්‍රව්‍ය ශරීරයට ලැබෙන්නේ නම්, නිරෝගිමත් දිවිපෙවෙතක් සඳහා එය අඩිතාලම සපයයි. බිත්තර, මාළු හා මස් වැනි ද්‍රව්‍යවල, ඉහත කී පෝෂ්‍ය පදාර්ථ යහමින් අඩංගු වේ. එහෙත් පෝෂ්‍යදායි සමබර ආහාර වේලක් සඳහා බිත්තර, මාළු හා මස් ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය ම නැත. මක් නිසාද යත්, සමතුලිත ආහාර වේලක්, එළවළු, ධාන්‍ය වර්ග, කිරි, බටර්, ඇට වර්ග, කේජු, ..... වැනි දෑ අනුභවය තුළින් ද සපුරාගත හැකි නිසා ය. ඔහුගේ අදහස ද මෙම බෞද්ධ මතය හා සමාන්තරව ගමන් කරයි.
මෙලෙස නිර්මාංස ආහාර අනුභව කරන්නෝ අහිංසක සතුනගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය ද තහවුරු කරන්නෝ ය. එබැවින් ඔවුන් සත්ත්ව ඝාතනයට දායකවූවා යැයි සිතමින් මානසික පීඩාවට ලක් නොවෙති. මස් - මාංස අනුභව කරන්නෝ සත්ත්ව ඝාතනයට දායකවූවා යැයි පසුතැවෙති. එසේම, අධික රුධිර පීඩනය, හෘද රෝග, බඩවැල් රෝග, ආමාශ හා අන්ත‍්‍රක රෝග, මුක්ත ඛණ්ඩක, බැක්ටීරියා හා වෛරස් ආසාදන, අධික තරබාරුව සහ මානසික රෝග, .... වැනි ආබාධවලට ගොදුරු වීමට ඇති අවදානම ඉතා ඉහල ය. එහෙත්, නිර්මාංස ආහාර අනුභවය මගින් ශරීරයට ලැබෙන ප්‍රෝටීන නිසා මිනිසකුට ලැබෙන ප‍්‍රයෝජන අතර හෘදයාබාධ කැඳවන රුධිරයේ කොලෙස්ටරෝල් ප‍්‍රමාණය අඩුවීම, ඔස්ටියෝපොරෝසිස් නම් අස්ථි දියවීමේ රෝගයට ගොදුරුවීමේ අවදානම අඩුවීම, අස්ථි සවිමත්වීම නිසා කැඩුම් - බිඳුම් අවස්ථා අඩුවීම, වකුගඩු රෝග, .... යනාදී රෝගී තත්ත්වයන්ට ගොදුරුවීමේ අවදානම අඩුවීම සිදුවේ යනු අප මිතුරාගේ අදහසයි.
සිය වෛද්‍ය දැනුම සහ විද්‍යා චින්තනය සමාජ යහපත උදෙසා යොදවන අපගේ මිත‍්‍රයෙකු වන, වෛද්‍ය භෞතික විද්‍යාඥ ඉන්දික පතිරණ මහතා විසින් තමාගේ විද්‍යාපති උපාධිය සඳහා කරන ලද පරියේෂණ ව්‍යාපෘතියෙහි එක් නිගමනයක් ද මෙහි සඳහන් කරනු කැමැත්තෙමි. මක් නිසාද යත්, පතිරණ මහතා විසින්, සමහර රෝගවල අඩිතාලම නිර්මාංස ආහාර පුරුදු මගින් මුලින් උපුටා දැමිය හැකි බව පෙන්වා ඇත. ඔහුගේ පරියේෂණ ව්‍යාපෘතිය ලෙස, මහරගම පිළිකා රෝහලේ දී, රෝගීන් 80 ගෙන් සමන්විත නියැදියක් සඳහා කරන ලද ආහාර මාර්ග ආශ‍්‍රිත පිළිකාවලට ගොදුරු වූ රෝගීන් පිළිබද සමීක්ෂණයට අනුව එම නියැදියෙන් 90% කට වැඩි ප‍්‍රතිශතයක් මස් මාංස අනුභව කරන්නෝ වෙති. මේ ආකාරයට ම විවිධ රෝග සඳහා කරන ලද සමීක්ෂණවලට අනුව, ඉහත කී රෝගවලට ගොදුරු වී ඇති පිරිස අතරින් බහුතරය මස් මාංස අනුභව කරන්නෝ ය. මෙම පර්යේෂණයන්ගේ ප‍්‍රතිඵල අනුව, නිර්මාංස ආහාර අනුභව කරන්නෝ නීරෝගිමත් මිනිස්සු වෙති. විශේෂයෙන් ම මානසික අවකූලතා රහිත, නිරවුල් මනසක් ඇති, සතුනගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය තහවුරු කරන උත්තම පුරුෂයෝ වෙති.
තවද මා දන්නා බොහෝ නිර්මාංස ආහාර පමණක් අනුභව කරන්නෝ, එසේ කරනුයේ ඔවුන් බෞද්ධයන් නිසා නොව, ඔවුන් මනසින් උසස් මිනිසුන් නිසාවෙනි. අපට සත්ත්ව ආහාර ගැණීමට සදාචාරාත්මක අයිතියක් නැතැයි ඔවුනට හැඟෙන නිසාවෙනි. මනසින් උසස්, බලසම්පන්න ජීවීන් වන අප විසින් අහිංසක දුබල ජීවී සතුනගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය උදුරාගනු ලැබ ඇත. අප මනසින් උසස් ජීවී කොට්ටාශයක් නම්, අප විසින් කළ යුත්තේ එම අහිංසක සතුනගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය තහවුරු කිරීම මිස, එය විනාශ කිරීම නොවේ.
“ප‍්‍රාණීන් නො නැසිය යුතු, නැසුමට අනුබල නොදිය යුතු, නැසීම නො අනුදැන්විය යුතු, අනුන් කරන නැසීම අනුමත නොකළ යුතු.”
(ලංකාදීප, 2010 අප්‍රේල් 04 සහ සිරිකත, 2010 අප්‍රේල් 26 පත්‍ර වල පලවිය!)